Los libros, las gentes, la gente que lee libros.
La memoria embotada de frases e ideas, de pronósticos que anuncian chubascos e ironías para respirar un poco y no mojarse.
Ambiente cargado de humanidad y tabaco, pero cada vez menos tabaco, miento, ya no queda ni rastro de tabaco, ha dado paso a la ansiedad.
Silencio cargado de calor y bebidas de semen de toro, roto por ruidos de bolis, susurros, cremalleras, ideas, tensión y sacapuntas.
Comidas de cabeza y de uñas con frustración empujada por un poquito de ánimo, que si no la cosa no avanza…
Aburrimiento, eso sí, mucho aburrimiento.
Hablo con los libros, leo a las gentes, ando rodeada de gente con cara de libro.
¡¡A empollar, a empollar, que el tiempo se va a acabar!!
Suerte cara de libro!!!
ResponderEliminarBuenísimo Aranchanchán:)
ResponderEliminarAnimotxuak Arantxiiitaaaaa!!!
ResponderEliminar.zuribostnerisei
animo cariñoooooooo! loliiii
ResponderEliminarme siento tan identificada titiiii jajajajajja
ResponderEliminarsoy kuntxi
Gracias gentucilla!! a ver como salen!! y suerte también a la gente que le queden de hacer todavía!
ResponderEliminarla de atrás del jersey de rombos es una cotillona!!! a saber a quien estará mirando...
ResponderEliminary en la mesa que no falten los clinex!!!!!
animo animoso titiiii!!!!!!
ResponderEliminarme llamaras??
klaudinita!
animo bihotza!! Que ya no te queda casi naaaa!
ResponderEliminarAzterketan amaituta Iruñean ikusi nahi zaitut, nire urtebetetzea ospatzeko, eta libre izango zarela baita ere!!
napiiiii